Autorka tekstu przekonuje, że twórczość Michela Hanekego sytuuje go po stronie teorii krytycznej.
Fragment:
Od teorii krytycznej do performatywności : Michael Haneke jako krytyk kultury / Paulina Tchurzewska // "Tekstura. Rocznik filologiczno-kulturoznawczy". - T. 1 (2013), s.51-58
Fragment:
"Można powiedzieć, że Haneke prezentuje nam w swoich filmach rozwój krytyki kultury. Podobieństwa ze szkołą frankfurcką to przecież zaledwie ułamek teorii, które znajdziemy u Hanekego. We wszelkiego rodzaju tekstach o twórczości Austriaka pojawiają się takie nazwiska, jak: Jean Baudrillard, Michel Foucault i Jean-François Lyotard. Reżyser prezentuje nam także całe spektrum technik wykorzystywanych przez sztukę krytyczną, od modernistycznych eksperymentów, przez postmodernistyczne zniekształcenia, aż po aktualną popularność teorii performatywności. Zachęca nas do refleksji nad współczesnością, nie zapominając o jej genezie, aktualny obraz społeczeństwa przedstawia nam wraz z elementami, które go uformowały".Tekst dostępny w archiwum Rocznika filologiczno-kulturoznawczego "Tekstura" (Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu)
Od teorii krytycznej do performatywności : Michael Haneke jako krytyk kultury / Paulina Tchurzewska // "Tekstura. Rocznik filologiczno-kulturoznawczy". - T. 1 (2013), s.51-58