O śmierci i samotność w Tataraku Wajdy.
Z abstraktu:
Filmowe studium samotności : o „Tataraku” Andrzeja Wajdy / Małgorzata Okupnik // "Forum Oświatowe". - 2014, nr 1, s. 61-77
Z abstraktu:
"Najważniejszy wątek filmowy stanowi prywatne wyznanie aktorki Krystyny Jandy, która niedawno straciła męża. W analizie filmu Wajdy można posłużyć się pojęciem mimesis. Paul Ricoeur w Czasie i opowieści przekonuje, że mimesis nie jest kategorią jednorodną, wyróżnia jej trzy odmiany. W trzech mimesis Tataraku kryją się różne znaczenia samotności. W mimesis III krzyżują się dwa światy: świat twórcy i świat odbiorcy. Narracja Jandy prowadzi do czynnego rozumienia, czym jest doświadczenie utraty i samotności, jest jego konkretyzacją. Opowiadanie o utracie i samotności jest dla niej także formą terapii".Tekst dostępny w archiwum pisma "Forum Oświatowe" (Polskie Towarzystwo Pedagogiczne, Dolnośląska Szkoła Wyższa).
Filmowe studium samotności : o „Tataraku” Andrzeja Wajdy / Małgorzata Okupnik // "Forum Oświatowe". - 2014, nr 1, s. 61-77